Με ένα χρόνο «κλειστές» όλες τις αθλητικές δραστηριότητες είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς πως θα εκκινήσει ξανά από το Σεπτέμβριο ο αθλητισμός.
Μπορεί οι περισσότερες αθλητικές δραστηριότητες να επανεκκινούν μέσα στο Μάιο, ωστόσο για τα περισσότερα αθλήματα και ιδιαίτερα για τα ομαδικά, η σεζόν έχει χαθεί.
Μόνο όσοι έχουν ζήσει τον αθλητισμό και συνομιλούν με αθλητές και αθλήτριες μπορούν (με δυσκολία) να εκτιμήσουν το τι μέλλει γενέσθαι από τον επόμενο Σεπτέμβριο.
Τα πολύ μικρά παιδιά των ακαδημιών θα επιστρέψουν. Οι γονείς είδαν τα παιδιά τους να μαραζώνουν στα σπίτια, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα και περιμένουν πως και πως την επανεκκίνηση του αθλητισμού. Άλλωστε εδώ και ενάμιση χρόνο που η πανδημία εξελίσσεται φαίνεται πως λίγο επηρέασε αυτές τις ηλικίες ο κορονοϊός. Δυστυχώς οι μακροχρόνιες συνέπειες λόγω της απουσίας άθλησης αλλά και του εγκλεισμού θα είναι μάλλον πιο δυσάρεστες από τον ίδιο τον Covid-19 για τα παιδιά αυτά.
Τα παιδιά αγωνιστικών τμημάτων, παιδιά μεγαλύτερα των 13,14 ετών, έμειναν εκτός γηπέδων και τον ελεύθερο τους χρόνο τον πέρασαν με φίλους στις πλατείες, μπροστά σε κονσόλες και ηλεκτρονικά παιχνίδια. Γνώρισαν μια νέα πραγματικότητα, διασκεδαστική και «εύκολη». Εύκολη γιατί η διασκέδαση δεν απαιτεί κόπο και πειθαρχεία όπως απαιτείται στους αθλητικούς χώρους. Τα παιδιά αυτά γνώρισαν μια νέα πραγματικότητα σε μια ηλικία που δύσκολα μπορούν να αντιληφθούν τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα οφέλη του αθλητισμού (αναφέρομαι στον ερασιτεχνικό πάντα αθλητισμό και όχι στον πρωταθλητισμό κατά ανάγκη).
Από τα παραπάνω αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς πως πολλά παιδιά ηλικίας 13,14 ετών και πάνω θα χαθούν από τους αθλητικούς χώρους και αν οι γονείς δεν τα παρακινήσουν να επιστρέψουν στους αθλητικούς χώρους, τότε ο αθλητισμός για αυτά θα είναι παρελθόν.
Οι ανδρικές και γυναικείες ομάδες στα τοπικά πρωταθλήματα και γενικότερα οι μεγαλύτεροι ερασιτέχνες αθλητές και αθλήτριες θα επιστρέψουν, διστακτικά μεν λόγω του κορωνοϊού, αλλά μάλλον θα επιστρέψουν στην πλειοψηφία τους, σε αυτό που έκαναν χρόνια και αγαπούν. Δε πρέπει να παραβλέψουμε πως σε αυτή την κατηγορία θα συναντήσουμε και αθλήτριες και αθλητές που επέλεξαν να ρίξουν πλέον όλη την ενέργεια τους και την προσοχή τους στον επαγγελματικό στίβο και μάλλον θα απομακρυνθούν από τους αγωνιστικούς χώρους.
Όλα τα παραπάνω βέβαια μπορούν να συμβούν θεού θέλοντος και… εμβολίου επιτρέποντος…
Οι απώλειες έμψυχου δυναμικού από την επόμενη αθλητική χρονιά θα είναι μεγάλες. Πολλοί σύλλογοι θα βρεθούν σε δυσάρεστη θέση και θα πρέπει να καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να επανεκκινήσουν και να συνεχίσουν τη δραστηριότητα τους.
Από την άλλη οι περισσότεροι χορηγοί των ερασιτεχνικών σωματείων είναι πληγωμένοι από την πανδημία μιας και οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις σχετίζονται με την εστίαση, τον τουρισμό, την ιδιωτική εκπαίδευση, δραστηριότητες που για πάρα πολύ καιρό παρέμειναν σε αναστολή… «διασωληνωμένες». Θα είναι δύσκολο να υποστηρίξουν τα αθλητικά σωματεία, όπως έκαναν στις προ πανδημίας εποχές.
Μόνη σωτηρία για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό είναι οι «εργάτες» που αφιλοκερδώς θα κληθούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Όσοι πέρασαν και έζησαν όλο αυτό που λέγεται ερασιτεχνικός αθλητισμός θα πρέπει πλέον να προσφέρουν από οποιαδήποτε θέση. Και προσφορά δε νοείται μόνο η οικονομική προσφορά. Αν δε, δεν συμβάλουν σε όλο αυτό οι τοπικές αρχές αλλά και το κράτος το πρότζεκτ «επανεκκίνηση του αθλητισμού» θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο.
Χρειάζεται πλάνο επανεκκίνησης για κάθε δραστηριότητα. Θα πρέπει να δούμε όλο αυτό το εγχείρημα επιχειρηματικά. Πρέπει να γίνει ανάλυση κινδύνων για την επόμενη χρονιά και να προβλεφθούν τρόποι αντιμετώπισης, οι οποίοι θα ενεργοποιούνται κάθε φορά που αυτό θα κρίνεται απαραίτητο. Καλώς ή κακώς οι διοικήσεις των συλλόγων, οι ενώσεις και γενικότερα οι ομοσπονδίες, θα πρέπει να εναρμονιστούν με νέα μοντέλα διοίκησης και να εκσυγχρονιστούν, ώστε τελικά να λειτουργήσουν στη νέα κανονικότητα που φαίνεται πως έρχεται.
Αυτή τη στιγμή δε χωράνε αντιπαραθέσεις, μικρότητες και ιδιωτικά συμφέροντα αν θέλουμε να επιστρέψουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε.
Σίγουρα η επανεκκίνηση του ερασιτεχνικού αθλητισμού θα είναι μια δύσκολη εξίσωση, ωστόσο δε πρέπει να ξεχνάμε πως μετά από κάθε κρίση δημιουργούνται και ευκαιρίες…
Ιωάννης Περουλάκης
Πρόεδρος Ένωσης Αθλοπαιδιών Λάρισας – Πήγασος (ΕΑΛ)
